Jump to content

کاناډا د افغانستان په جګړه کې

د ويکيپېډيا، وړیا پوهنغونډ له خوا

د کاناډا ماموریت د افغانستان په جګړه کې د ۲۰۰۱ کال په وروستیو کې پیل شو. د ۲۰۰۱ کال د اکتوبر په میاشت کې کاناډا د دوهم ګډ کاري ځواک د سرکتوو لومړي ډله په پټه واستوله او د ۲۰۰۲ کال له جنوري نه تر فبروري پورې د کاناډا د منظمو وسله والو ځواکونو (CAF ) لومړۍ قطعه افغانستان ته ورسیده. د دې عملیاتو موخه په افغانستان  کې د القاعدې د غړو تثبیت او له منځه وړل او د طالبانو د رژیم نسکورول و چې د نړیوال تروریزم ملاتړیې کاوه. په افغان جګړه کې د کاناډا ماموریت په ۲۰۰۶ کال کې هغه وخت پراخ شو چې کاناډایي پوځیانو د طالبانو د لویو بریدونو په ترڅ کې په سیمه کې د ګډو ځواکونو د لوا قومانده په غاړه واخیسته او په کندهار ولایت کې یې د امریکایي ځواکونو ځای ونیو.  [۱][۲][۳]

د دوی ورپسې عملیات د امنیت، بیارغونې او د افغان ملي اردو (ANA)  ) او افغان ملي پولیسو په روزنه متمرکز وو. په دې ماموریتونو کې د کاناډا وسله والو ځواکونو ( CAF ) لویه ونډه درلوده، چې د کاناډا شاهي پولیسو (RCMP)، د کاناډا د بهرنیو چارو وزارت، او د کاناډا نړیوالې پراختیایي ادارې (CIDA ) د پرسونل له خوا یې هم ملاتړ کېده. د بیارغونې په مهمو پروژو کې د دهلې بند او د اوبو لګولو سیستم، د سرکونو او پلونو ودانول، د ښوونځیو جوړول او د واکسیناسیون پروګرامونو تر پوښښ لاندې وو.    

د کاناډا وسله والو ځواکونو (CAF ) د اېتلافي غړو تر منځ، د في نفر د تلفاتو لوړه کچه درلوده. ۱۵۹ کاناډايي سرتېري  د جګړې په ډګر کې او ۲۲ نور په غیر جنګي حالاتو کې مړه شول. د جګړې په وړاندې ولسي مخالفت د وخت په تېریدو سره زیات شو، او په جګړه کې د کاناډا د ماموریت مالي لګښت تر ۲۰۱۱ کال پورې ۱۸.۵ ملیارده ډالر وښودل شو. د ۲۰۱۴ کال په مارچ میاشت  کې د CAF وروستي سرتېري له افغانستان څخه ووتل.   

تاریخ[سمول]

له سړې جګړې وروسته، په نښتو کې د کاناډا د وسله والو ځواکونو (CAF  ) ماموریت د سوله ساتو ځواکونو په توګه و، چې د تاوتریخوالي د مخنیوي او د مدني ټولنو د فعالولو لپاره  یې په نویو تګلارو تمرکز درلود. وروسته له هغه چې د کاناډا سوله ساتي سرتېري د  ۱۹۹۳ کال په میډک جیب پېښه کې - د کرواسیا د خپلواکۍ جګړې په جریان کې په ۱۵ ساعته نښته کي تر برید لاندې راغلل -  د کاناډا نظامي مشرتابه ته دا څرګنده شوه چې د ښکیلتیا قواعد باید سوله ساتو ځواکونو ته لاره هواره کړي چې د برېد په مهال تهاجمي حالت ته ګړندی  تاکتیکي بدلون ومومي. دې فکر په راتلونکو لسیزو کې د کاناډا روزنې او نظامي عملیاتو ته بڼه ورکړه.  [۴][۵]

د کاناډا او ناټو سرتېرو د بوسنیا، سومالیا او هایتي په سوله ساتو ماموریتونو کې هڅه وکړه چې د سیمه ایزو او نړیوالو پرمختیایي سازمانونو سره خپلې همکارۍ پراخې کړي، د بیارغونې موخو ته په ګډه کار وکړي. چې په افغانستان کې د کاناډا د ښکېتیا تګلاره د همدې موډل پر بنسټ وه.  [۶]

په ۲۰۰۱ کال کې، د سپټمبر د یولسمې د ترهګريزو بریدونو او د ترهګرۍ په وړاندې د متحده ایالاتو د جګړې له اعلان وروسته، د کاناډا د ملي دفاع وزیر آرټ ایګلټن لوی درستیز اډرین کلارکسن ته سپارښتنه ورکړه چې د کاناډایی ځواکونو د ۱۰۰ څخه ډېرو غړو ته اجازه ورکړي چې د نظامي تبادلې په پروګرامونو کې په متحده ایالاتو او نورو هغه هېوادونو کې چې په افغانستان کې د امریکا په عملیاتو کې ونډه لري، خدمت وکړي. ایګلټن په هغه وخت کې په حکومت کې واکمن لیدلوری راټول کړ: " په افغانستان کې د کاناډا هر ډول نظامي ځای په ځای کول ښایي د اریتریا او ایتوپیا وضعیت ته ورته وي، چې موږ هلته په لومړۍ څپه کې  لاړو، موږ د ثبات په رامنځته کولو کې مرسته وکړه، د سولې د ملاتړ عملیاتو  بنسټ مو کېښود چې په ورپسې پراړ کې راځي ... خو  وروسته مو بل چا ته وسپارل. " د عملیاتو هدف په هغه هېواد کې د القاعدې غړو تثبیت او له منځه وړل، او همدارنګه د طالبانو د رژیم ړنګول وو چې  د نړیوالې ترهګرۍ ملاتړ یې کاوه.[۷]

د ۱۹۶۰ لسیزې راهیسې، د محاربوي معیاري روزنې سربېره، عملیاتي-ځانګړي روزنه د سولې ساتلو، سولې ټینګښت، او د ثبات په عملیاتو کې د یوه کاناډایي  سرتېري د چمتوالي برخه ده. دې کار د افغانستان په جګړه کې مهمه ونډه ولوبوه. سرتېري باید د سیمه ایزو دودونو، عقیدو او ټولنیزو بنسټونو څخه خبر وي، او ناندریزې ډلې "ښایي د سولې او نظم له رامنځته کولو مخالفت وکړي. دا روزنه، چې د یوه سرتېري له کورنۍ سره د رواني درملنې په ترڅ کې ترسره کېږي، د افغانستان په ماموریت کې د CAF د هر ډول بهرني ماموریت په پرتله تر ټولو ډېر چمتو شوی ماموریت و.  د روزنې په اوږدو کې دا یو څرګند هدف و: یو باثباته افغان حکومت د دې ماموریت بریالیتوب و، چې وکولای شي د خپلو خلکو اړتیاوې پوره کړي. همدا لیدلوری و چې د افغانستان د بیارغونې په برخه کې یې د کاناډا او ناټو چلند ته بڼه ورکړه.   [۸]

۲۰۰۱-۲۰۰۲ کلونه: اپولو عملیات، لومړی ماموریت[سمول]

دفاع وزات لوی درستیز، جنرال رې هینولټ،  د اپولو عملیاتو د رامنځته  کېدو سره سم د CAF څو قطعاتو ته لومړني حکمونه صادر کړل. په افغانستان کې د متحده ایالاتو د عملیاتو لپاره د کاناډا ژمنه له وړاندې پلان شوې وه چې د ۲۰۰۳ کال تر اکتوبر پورې یې دوام وکړ.  

د ۲۰۰۱ کال د ډسمبر په لومړیو کې د دوهم ګډ کاري ځواک  (JTF2  )  شاوخوا۴۰ سرتېري سوېلي افغانستان ته واستول شول. د کاناډا عامه ولس د دې ماموریت په اړه خبر نه شول، او د شان ایم مالوني کتاب ( Enduring the Freedom) راپور ورکړ چې د ۲۰۰۱ کال د اکتوبر په لومړیو کې، دوهم ګډ کاري ځواک  (JTF2  ) د لومړي وزیر ژان کریتین له خبرېدو پرته لېږل شوی و.  [۹]

د ۲۰۰۲ کال د جنوري څخه – تر فبروري  پورې وسلوال ځواکونه کندهار ته ورسېدل. د مارچ په میاشت کې، د شهزاده پتریشیا د سپکو پیاده ځواکونو دری کاناډایي نښه ویشتونکو (PPCLI  ) د اناکونډا عملیاتو په ترڅ کې د متحده ایالاتو د اردو له قطعاتو سره یوځای جګړه وکړه. په دې عملیاتو کې، دې ټیم د یوه لرې واټن په نښه کې (د اوږد واټن سنایپر ډز) کې د ویتنام د جګړې ریکارد دوه ځله مات کړ. د کوریا له جګړې وروسته، د اناکونډا لومړي عملیات وو چې کاناډايي پوځیانو په جنګي حالت کې د امریکايي پوځیانو مرسته وکړه. د شاه کوټ په دره کې د هارپون عملیات هم کاناډايي ځواکونو  ترسره کړل. په هېواد کې نورو ځواکونو د ګارنیزون او امنیتي سرتېري په توګه دنده پر مخ وړه .  [۱۰][۱۱]

د ۲۰۰۲ کال د اپرېل په ۱۸ نېټه، د ترنک فارم پیښه هغه وخت رامنځ ته شوه چې یوې امریکایي F-16 جټ الوتکې د PPCLI د دریم  کنډک د سرتېرو پر یوې ډلې یو لیزر-هدایتي بم وغورځاوه. دغو سرتېرو په یو ټاکل شوي واټن کې د شپې له خوا د ډزو روزنه ترسره کوله، خو امریکايي پیلوټانو دا ډزې  په طالبانو له برید سره اشتباه کړې. دې خپل منځۍ  پیښې څلور کاناډایان ووژل او اته یې ټپیان کړل. د کوریا له جګړې وروسته، په افغانستان کې او په یوه جګړه ییزه سیمه کې دا د کاناډا لومړنۍ مړینې وې.[۱۲]

سرچينې[سمول]

  1. Maloney, S., Enduring the Freedom: A Rogue Historian in Afghanistan, Potomac Books Inc., Washington, D.C., 2005
  2. "Afghanistan". canadianfallen.ca. لاسرسي‌نېټه ۲۱ اپرېل ۲۰۲۲. منځګړی |CitationClass= له پامه غورځول شوی (لارښود)
  3. "Canada's military mission in Afghanistan". CBC. 10 May 2011. منځګړی |CitationClass= له پامه غورځول شوی (لارښود)
  4. (Windsor، Charters او Wilson 2008)
  5. (Windsor، Charters او Wilson 2008، م. 14)
  6. (Windsor، Charters او Wilson 2008، م. 16)
  7. (Stein او Lang 2008)
  8. (Windsor، Charters او Wilson 2008، م. 59)
  9. Maloney, S., Enduring the Freedom: A Rogue Historian in Afghanistan, Potomac Books Inc., Washington, D.C., 2005
  10. Friscolanti, Michael (15 May 2006). "We were abandoned". Macleans.ca. Macleans, Rogers Publishing. مخونه 18–25. د اصلي آرشيف څخه پر ۲۱ اگسټ ۲۰۱۰ باندې. لاسرسي‌نېټه ۱۹ فبروري ۲۰۱۱. منځګړی |CitationClass= له پامه غورځول شوی (لارښود)
  11. (په April 2007 باندې). World longest distance kill – 2,430 metres (1.5 miles). Stupid Beaver
  12. "Fallen four remain in hearts and minds" By Angelique Rodrigues, Edmonton Sun. 16 April 2012